1920 թ.-ից սկսած Թազագյուղում գործել է ծխական դպրոց:1932թ.-ին Ղամարլուի շրջանի Թազագյուղում(ներկայիս Այնթապում) հիմնվել է 8-ամյա
դպրոց: Այն գտնվել է գյուղի կենտրոնական մասը համարվող Գևորգյանների հողամասի վերջնահատվածում: Դպրոցը եղել է մեկուկեսհարկանի:
Այստեղ են հաճախել ինչպես գյուղի, այնպես էլ մոտակա գյուղերի երեխաները: Դպրոցը գտնվել
է ներկայիս մսուր-մանկապարտեզին կից տարածքում:
Դպրոցի արխիվում պահպանված դասամատյանները
վկայում են այն մասին, որ նույնիսկ պատերազմական
տարիներին գյուղում գործել է դպրոցը և այդ տարիներին դպրոցում դասվանդել են հետևյալ
ոււսուցիչները.
Մամիկոն Արշակյան, Սիրանուշ Ավետիսյան,
Վասակ Մուրադյան (հայոց լեզու և գրականություն),
Հայկ Մկրտչյան (քիմիա, ֆիզիկա, մաթեմատիկա),
Զավեն Դադայան (ֆիզիկա), , Մայրանուշ
Խառատյան (թվաբանություն),
Հրանուշ Հարությունյան (աշխարհագրություն,
ՀՍՍՀ վաստակավոր ուսուցչուհի)
Թադևոս Կարապետյան (անգլերեն)
Գոհար Ռշտունի (ռուսաց լեզու):
Աշակերտների թիվը մեծ էր, դասասենյակների
քանակը չէր համապատասխանում նրանց թվին, ուստի կարիք կար նոր դպրոց կառուցելու: Ավելի
ուշ՝ 1948թ.-ին նախկին մանկապարտեզի շենքում կառուցվում է դպրոցի 2-րդ մասնաշենքը:
Դպրոցն անվանում են Թազագյուղի միջնակարգ դպրոց: Այն մեկհարկանի էր և երկհերթ: Որպես
դասասենյակներ օգտագործվում էին մոտակա շինությունների ազատ սենյակները և աշակերտները
մեծ խանդավառությամբ, ուրախ և զվարթ բավականին երկար ճանապարհ էին անցնում դպրոցից
մինչև այդ դասասենյակները: Այդ է պատճառը, որ դպրոցի սաները դպրոցի այդ հատվածը կատակով
‹‹ Կամչատկա›› են անվանել:
Լուսանկարներում
պատկերված են
1954-1955 ուստարվա 10-րդ 1962-1963 ուստարվա աշակերտները դասարանցիները
1960-1961 ուստարվա
աշակերտների և
դասղեկի լուսանկար
Տարիների ընթացքում գյուղի բնակչության աճի հետ մեկտեղ առաջացավ նաև նոր դպրոց
կառուցելու անհրաժեշտություն: 1964-1965 ուստարում շահագործման է հանձնվում ներկայիս
գործող մասնաշենքը: Դպրոցն այդ տարիներին անվանվել է Շահումյանի շրջանի Թազագյուղի
N100 միջնակարգ դպրոց: Դպրոցի տնօրենն է եղել Հմայակ Խաչատրյանը: Դպրոցն ունեցել է
1500-ից ավելի աշակերտ:
Լուսանկարում պատկերված են դպրոցի առաջին շրջանավարտները, տնօրեն Հ. Խաչատրյանի հետ միասին:
Այն գործել է 4 հերթով` առավոտյան, միջին, երկրորդ հերթեր և երեկոյան դպրոց:
Երեկոյան դպրոցն ունեցել է առանձին տնօրեններ` Զավեն Դադայան, Հազկերտ Հովհաննիսյան,
Վերա Ֆեոդորովնա, որն էլ տնօրինել է մինչև 1986-1987 ուստարին: Երեկոյան դպրոցի վերջին
սաները եղել են 1986-1987 ուստարվա շրջանավարտները, որից հետո երեկոյան դպրոցն այլևս
չի գործել:
Լուսանկարում պատկերված են երեկոյան դպրոցի առաջին շրջանավարտները
Երեկոյան դպրոցի տնօրեն` Վերա Ֆեոդորովնա
1967-1967 ուստարավա դպրոցի առաջին շրջանավարտներ` Միքայելյան Միքայելը, Պողոսյան
Հասմիկը և Գրիգորյան Ասյան այժմ աշխատում են
նույն դպրոցում որպես ՆԶՊ-ի, ֆրանսերենի և մաթեմատիկայի ուսուցիչներ: Գյուղի ամենատարեց
ուսուցչուհին Ժենյա Մեսրոպյանն է, ով դպրոցում դասավանդել է պատմություն առարկան: Նա այժմ 88 տարեկան է և բնակվում է Այնթապում:
|
Լուսանկարում ուսուցչուհի Ժենյա Պետրոսյանն է իր դասավանդած դասարանի հետ միասին
Դպրոցի ամենատարեց թոշակոռու ուսուցչուհին՝
Ժ. Մեսրոպյանը ամենաերիտասարդ ուսուցչուհի՝ Մ. Չիլինգարյանի և դպրոցի առաջին շրջանավարտներից
մեկի՝ ներկայիս ՆԶՊ ուսուցիչ Մ. Միքայելյանի հետ միասին:
Գեներալ-լեյտենանտ Ստեփան Միրզոյան
1945-2013թթ.
Մարդիկ կան, որոնց ապրած կյանքը կրկնվող օրերի, ամիսների, տարիների գումարելիներ
է լոկ, սակայն անկախ ամեն ինչից, զինվորականի, այն էլ ծառայական 50 տարվա փորձով զինվորականի,
ապրած կյանքի յուրաքանչյուր օրը հաճախ իր երկրի յուրօրինակ տարեգրության արժեք և նշանակություն է ձեռք բերում:
Այս խոսքերը վերաբերում են դպրոցի նախկին աշակերտ, Այնթապ գյուղի բնակիչ գեներալ-լեյտենանտ
Ստեփան Միրզոյանին: Նա այն եզակի արժանապատիվ հայ զինվորականներից է, ով մինչև ուղնուծուծը
հայեցի դաստիարակություն ստացած, հայրենապաշտ մտածողությամբ
մի անհատականություն է եղել: Ստեփան Միրզոյանը երկարամյա
ծառայության ընթացքում ԽՍՀՄ-ում, արտասահմանում և Հայաստանում արժանացել է բազմաթիվ
մեդալների, շքանշանների պատվոգրերի ու գովասանագրերի և մեծ ավանդ ունի հայոց բանակաշինության
գործում: Դպրոցն այսօր հպարտ է, որ նման աշակերտ ունենալու համար:
1974թ.-ին Այնթապում կառուցվել է ևս մեկ դպրոց և անվանվել Այնթապի հ2 միջնակարգ
դպրոց, որն այժմ կրում է Բյուզանդ Մարգարյանի անունը:
1996-1997 ուստարում ամերիկահայ բոստոնաբնակ
բարերար
Հասմիկ
Կարամանուկյանը՝
ի հիշատակ իր ամուսնու՝ գեներալ Արամ Կարամանուկյանի, ՀՕՖ-ի միջնորդությամբ հիմնովին վերանորոգեց դպրոցը և այն ի պատիվ բարերարների՝ անվանակոչվեց ՀՀ Արարատի մարզի Այնթապի Արամ և Հասմիկ Կարամանուկյանների անվան հ1 միջակարգ դպրոց:
1999 թ.-ին ԴԲԾ-ի շրջանակներում դպրոցը շահել է համակարգիչներ
և դպրոցում բացվել է համակարգչային սենյակ հագեցված համակարգչային տեխնիկայով:
2004թ.-ին տնօրեն Լ. Շահբազյանի ջանքերի շնորհիվ դասասենյակների հին գույքը կարճ ժամանակահատվածում
փոխարինվել է նորով, դպրոցի գրադարանում ստեղծվել է Արամ Կարամանուկյանի
անվան թանգարանային անկյուն, որտեղ պահպանվում և ցուցադրվում են նրա պետական պարգևները
և անձնական օգտագործման գրքերը: Գրադարանը համալրվել է գեղարվեստական գրքերով և ուսումնական
ձեռնարկներով, որից օգտվում են և ուսուցիչները և աշակերտները: Գրադարանն ունի նաև ընթերցասրահ:
Նախատեսվում է մոտ ժամանակներս դպրոցում ստեղծել էլեկտրոնային գրադարան:
Աշակերտների գեղագիտական դաստիարակությունը զարգացնելու նպատակով
դպրոցում կատարվել են բազմաթիվ աշխատանքներ՝ ստեղծվել է պետական խորհրդանիշների անկյուն,
հայ նշանավոր գրողների անկյուն, արցախյան պատերազմի մասնակիցների և զոհված ազատամարտիկների
անկյուն:
2004թ.-ից սկսած դպրոցն այլևս չունի ոչ մասնագետ ուսուցիչներ: Դպրոցում աշխատում են միայն բարձրագույն համապատասխան կրթությամբ ուսուցիչներ:
2004 թ.-ին դպրոցի նախկին շրջանավարտ Գագիկ Աբրահամյանի ֆինանսավորմամբ և հովանավորությամբ դպրոցում իրականցվել
են մեծաքանակ բարեփոխումներ՝ սալիկապատվել է 3-րդ հարկի միջանցքի հատակն ամբողջությամբ
(նախկինում այն եղել է հողածածկ), վերանորոգվել է բուֆետը, ինչպես նաև ամբողջությամբ վերանորոգվել է դպրոցի առաջնամասի տանիքը:
2004թ.-ից դպրոցը համագործակցել է «ՓՐՈՋԵՔԹ ՀԱՐՄՈՆԻ» կազմակերպության
հայաստանյան մասնաճյուղի հետ: Համագործակցության արդյունքում կազմակերպությունը դպրոցն
ապահովել է մշտական անվճար ինտերնետ կապով:
Ինչպես նաև կազմակերպության կողմից դպրոցին տրամադրվել են համապատասխան ուսումնական նյութեր,
ձեռնարկներ, սկավառակներ: Ծրագրի իրականացման շրջանակներում դպրոցի տնօրենն ու ինֆորմատիակայի ուսուցչուհին մասնակցել են համակարգչային
դասընթացների և վերապատրաստումների: Տեխնիկապես հագեցված դասասենյակում կատարվել են բոլոր լաբորատոր և գործնական աշխատանքները:
«Ազդակ» թերթի գլխավոր
խմբագիր Շահան Գանտահարյանի առաջարկությամբ և հովանավորությամբ վերանորոգվել է հանդիսությունների
դահլիճը:
2007թ.-ի հոկտեմբերի 7-ին դպրոցի հանդիսությունների սրահը անվանակոչվեց լիբանանահայ
երգահան, խմբավար, երաժիշտ, մանկավարժ Գևորգ Գանտահարյանի անունով: Տեղի է ունեցել
հանդիսությունների սրահի հանդիսավոր բացում,
որին ներկա էին ԿԳ նախարար Լևոն Մկրտչյանը, «Փյունիկ» հիմնադրամի նախագահ Լևոն Սարգսյանը,
սփյուռքահայ բարերար Գ. Չեմբերջյանը և սփյուռքի պատվավոր հյուրեր: Այդ օրը դպրոցի երգչախումբը
անվանակոչվեց Գևորգ Գանտահարյանի անունով:
2008թ.-ին սփյուռքահայ բարերար «Փյունիկ» հիմնադրամը դպրոցին նվիրեց քիմիայի,
ֆիզիկայի և կենսաբանության լաբորատորիաներ:
2010թ.-ին ԿԳ նախարարության ԾԻԿ-ի ջանքերով, Համաշխարհային բանկի ֆինանսավորմամբ դպրոցում ստեղծվել է նախակրթարան՝ նախատեսված 5 տարեկան երեխաների համար:
2012 թ-ին ՀՀ Արարատի մարզի մարզպետարանի ֆինանսավորմամբ և համայնքապետարանի
աջակցությամբ վերանորոգվել են դպրոցի 2 սանհանգույցները, մասնակիորեն վերանորոգվել է ֆիզկուլտուրայի
դահլիճը:
2013թ.-ին դպրոցն իր տնտեսած ֆինանսական միջոցներով ամբողջովին
փոխեց միջանցքների և մասնակի դասասենյակների լուսավորությունը: Միջանցքներում տեղադրվեցին ցերեկային լուսատուներ,
ֆինանսական սղության պատճառով վերանորոգվեցին մասնակի դասասենյակներ: Մոտ ժամանակներում
նախատեսվում է կատարել մյուս դասասենյակների վերանորոգման աշխատանքները:
2013թ.-ին դպրոցի ՆԶՊ-ի դասասենյակում բացվել է «Փառքի անկյուն»՝
ի հիշատակ դպրոցի նախկին շրջանավարտ, զոհված
ազատամարտիկ՝ Կոյրուն Մանուկյանի:
2014թ.-ին կանադահայ Մարի և Կարպիս Չերչյանների նախաձեռնությամբ
և ֆինանսավորմամբ ամբողջովին վերանորոգվել
և լաքապատվել է 2-րդ հարկի մանրահատակը:
2015թ.-ին «Կրթության որակ
և համապատասխանություն» վարկային ծրագրի շրջանակներում դպրոցն «Կրթական ծրագրերի կենտրոն» ԾԻԳ-ի և «Օլանդա»ՍՊԸ-ի
կողմից անհատույց տրամադրվել է երկու դասարանի համար նախատեսված դասարանական կահույք:
2015թ.-ի հոկտեմբերի 1-ին աշխատանքային այցով դպրոց է այցելել ԿԳ
նախարար՝ Արմեն Աշոտյանը և «Կրթության որակ և համապատասխանություն» 2-րդ վարկային ծրագրի
շրջանակներում դպրոցին անհատույց հանձնել
է՝ ինտերակտիվ պրոեկտոր, 22 հատ դյուրակիր
համակարգիչ՝ լիցքավորման պահարանների հետ միասին, դպրոցում շարժական համակարգչային դասասենյակների
ստեղծման նպատակով: Համակարգչային դասասենյակում բոլոր առարկաներից մշտապես անցկացվում են գործնական աշխատանքներ և բաց դասեր:
